…Bir Gün Anlarsın — Umit Yasar OGUZCAN…
Uykuların Kaçar Geceleri, Bir Türlü Sabah Olmayı Bilmez.
Dikilir Gözlerin Tavanda Bir Noktaya,
Deli Eden Bir Uğultudur Başlar Kulaklarında
Ne Çarşaf Halden Anlar Ne Yastık.
Girmez pencerelerden Beklediğin o Aydınlık.
Onun Unutamadığın Hayali,
Sigaradan Derin Bir Nefes Çekmişçesine Dolar İçine.
Kapanır Yatağına Çaresizliğine Ağlarsın.
Sevmek Ne imiş Bir Gün Anlarsın…
Bir Gün Anlarsın Aslında Her Şeyin Boş Olduğunu.
Bir Gün Anlarsın Aslında Her Şeyin Boş Olduğunu.
Şerefin, Faziletin, İyiliğin, Güzelliğin.
Gün Gelir de Sesini Bir Kerecik Duyabilmek İçin,
Vurursun Başını Soğuk Taş duvarlara.
Büyür Gitgide İncinmişliğin Kırılmışlığın.
Duyarsın,
Ta Derinden Acısını, Çaresiz Kalmışlığın.
Sevmek Ne imiş Bir Gün Anlarsın…
Bir Gün Anlarsın Ne İşe Yaradığını Ellerinin.
Niçin Yaratıldığını.
Bu İğrenç Dünyaya Neden Geldiğini
Uzun Uzun Seyredersin Aynalarda Güzelliğini,
Boşuna Geçip Giden Günlerine Yanarsın.
Dolar Gözlerin, İçin Burkulur.
Sevmek Ne imiş Bir Gün Anlarsın…
Bir Gün Anlarsın Tadını Sevilen Dudakların.
Bir Gün Anlarsın Tadını Sevilen Dudakların.
Sevilen Gözlerin Erişilmezliğini.
O Hiç Beklenmeyen Saat Geldi mi?
Düşer Saçların Önüne, Ama Bembeyaz.
Uzanır, Gökyüzüne Ellerin.
Ama Çaresiz,
Ama Yorgun,
Ama Bitkin.
Bir Zaman Geçmiş Günlerin Hayaline Dalarsın.
Sonra Dizilir Birbiri Ardına Gerçekler, Acı.
Sevmek Ne imiş Bir Gün Anlarsın…
Bir Gün Anlarsın Hayal Kurmayı;
Bir Gün Anlarsın Hayal Kurmayı;
Beklemeyi, Ümit Etmeyi.
Bir Kirli Gömlek Gibi Çıkarıp Atasın Gelir
Bütün Vücudunu Saran O Korkunç Geceyi.
Lanet Edersin Yaşadığına…
Maziden Ne Kalmışsa Yırtar Atarsın.
O Zaman Bir Çiçek Büyür Kabrimde, Kendiliğinden.
Seni Sevdiğimi İşte O Gün Anlarsın…
Bir Gün Anlarsın — Umit Yasar OGUZCAN…
Bir Gün Anlarsın — Umit Yasar OGUZCAN…
…Bir Gün Anlarsın— Umit Yaşar OGUZCAN — Kaynak:Yazko…
|22.08.1926—Tarsus—Içel — 04.11.1984—Istanbul |
|Türk Sair|
•
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder