Yaz — Ataol BEHRAMOGLU…

Yaz — Ataol BEHRAMOGLU…

Seni seviyorum ve bir şey söylemiş olmuyorum bunu söylemekle

Ben bu Yaz kokusunu bir başka zamandan anımsıyorum

Ben bu Yaz tadını biliyorum, terleyen aşkı

Terleyen kasıkları ve şakaları biliyorum…

Kendimi yokluyorum, burnumu çekiyorum, Yaz geçiyor

Yaz geçmeyecekmiş gibi, havada asılı duran sesler

Tembelce ulaşıyorlar hedeflerine

Yazın derin uykusu, uyuşukluğun Yazı

Kaşınmanın, uzak iklimlere doğru…

Yaz büyük ve ayıp bir çiçeğe benziyor

 (Ben bu benzetmeyi anımsıyorum)

Dolunay çırılçıplak

 (Bu benzetmeyi de)

Yaz, mezar taşları ısınıyor

Ve kertenkelelerin kanı…

Saçlarımdan otlar ve kertenkeleler fışkırıyor

Yaz, bakımsız bahçeler

Bakımsız havuzlar

Yaz günleri dilimde tüy bitiyor

Ve Aşkın ısırgan otu…

İpekten sözler üretiyorum, geleceksen gel

Sözler yorgun düşüp kalıyor yarı yolda

Aşk, ve gecenin kadifesine yazılan sözcükler…

Yaz beni derin yatağına çekiyor

Ağlıyorum ve diriliyorum yeniden

Yaz bir ölüm uykusu ve bir gece dürtüsüdür

Serin yıldızlar kuşandığımız…

Sözcükler derin sulara batıp çıkıyor

Yaz budur ve roman budur…

Yaz beni yaralıyor…

…Yaz — Ataol BEHRAMOGLU…

…Yaz — Ataol BEHRAMOGLU — Kaynak: Aşk İki Kişiliktir— Şiir Dizisi—Adam Yayınları — 1999 — İstanbul— 1x14 Cm. — 61 sh.  — Çağdaş Türk Edebiyatı — Şiir Dizisi — Epsilon Yayınları — 2006 — İstanbul— 14x20 Cm. — 64 sh. …

|Ataol BEHRAMOGLU|

|13.04.1942—Çatalca—Istanbul|

|Türk Şair—Yazar—Çevirmen—Edebiyatçı|

•